Category: Prawo przedsiębiorców

Mechanizm Podzielonej Płatności – Split Payment

Z dniem 1 lipca 2018 r.  wchodzi w życie ustawa o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2018 poz. 62), która wprowadza Mechanizm Podzielonej Płatności tzw. split payment.

Przede wszystkim należy podkreślić, iż mechanizm płatności podzielonej dotyczy wyłącznie transakcji pomiędzy przedsiębiorcami, tzw. sfery B2B (business to business), wobec czego analizowane regulacje nie dotyczą rozliczeń pomiędzy osobami fizycznymi a przedsiębiorcami.  

Bank sam założy przedsiębiorcy rachunek VAT na potrzeby split payment.

Wprowadzane przepisy, obligują banki do bezpłatnego założenia i prowadzenia rachunków wyodrębnionych VAT dla danego rachunku rozliczeniowego (firmowego) przedsiębiorcy. Jeżeli dany przedsiębiorąca posiada kilak rachunków rozliczeniowych, to dla takiego podmiotu będzie prowadzony tylko jeden rachunek VAT dla wszystkich rachunków rozliczeniowych. Otwarcie i prowadzenie takiego rachunku zgodnie z wprowadzanymi przepisami nie wymaga zawarcia odrębnej umowy  przez bank z przedsiębiorcą. Do rachunku nie wydaje się instrumentu płatniczego (np. karty płatniczej). (art. 62a i następne ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – prawo bankowe Dz. U.  z 2017 r. poz. 1876,2361,2491)

Na czym polega Mechanizm Podzielonej Płatności?

Zasada działania jest bardzo prosta. Do daty wejścia w życie analizowanych przepisów, płatność za wystawioną fakturę  była dokonywana jednym przelewem obejmującym kwotę brutto.
Od 1 lipca 2018 r. każdy przedsiębiorca będzie mógł (decyzja należy do przedsiębiorcy) dokonać płatność za fakturę w systemie płatności podzielonej. Nadal co do zasady będzie to jeden przelew, jednak w przypadku wykonania przelewu w ramach płatności podzielonej, bank pobierze z rachunku VAT kwotę odpowiadającą wartości podatku na danej fakturze, część płatności netto pobierze z rachunku firmowego i całą kwotę brutto przekaże na rachunek kontrahenta, na którym zostanie rozliczona zgodnie z mechanizmem podzielonej płatności. Jeśli na rachunku VAT nie będzie wystarczających środków cała kwota zostanie pobrana z rachunku rozliczeniowego (firmowego).

Jeśli nadawca przelewu wybierze sposób płatności przy wykorzystaniu płatności podzielonej – odbiorca  będzie musiał przyjąć płatność w tym systemie, co oznacza, że kwota netto faktury zostanie zaksięgowana na rachunku rozliczeniowym firmowym odbiorcy przelewu, zaś wartość podatku VAT zostanie przekazana na rachunek VAT prowadzony dla rachunku firmowego odbiorcy.

Co można zrobić ze środkami zgromadzonymi na rachunku VAT?

Omawiane przepisy wprowadzają ograniczenia dla przedsiębiorcy w korzystaniu ze środków zgromadzonych na rachunku VAT, choć co do zasady stanowią one nadal własność przedsiębiorcy.

Środki z rachunku VAT będą automatycznie pobierane przez bank, w kwocie odpowiadającej podatkowi VAT na danej fakturze, w momencie gdy rozliczając się z kontrahentem przedsiębiorca wybierze płatność przy wykorzystaniu mechanizmu płatności podzielonej. Środki z rachunku VAT będą także pobierane w sytuacji wykonywania przelewu podatkowego VAT na rachunek urzędu skarbowego.

Jeśli zdarzy się, że na rachunku VAT przedsiębiorca będzie miał nadwyżkę, którą chciałby wykorzystać w dowolny sposób, analizowane przepisy wprowadzają możliwość złożenia wniosku przez przedsiębiorcę do Naczelnika urzędu skarbowego o zgodę na przekazanie środków znajdujących się na rachunku VAT (wnioskodawca określa wysokość wnioskowanej kwoty) na rachunek rozliczeniowy (firmowy). Naczelnik urzędu skarbowego ma na wydanie postanowienie co do złożonego wniosku  60 dni, następnie przekazując właściwemu bankowi informację o wydanym postanowieniu celem wykonania przelewu z rachunku VAT na rachunek rozliczeniowy przedsiębiorcy.

Naczelnik urzędu skarbowego odmówi w drodze decyzji wydania zgody na przekazanie środków pieniężnych gdy podatnik posiada zaległości podatkowe w podatku – w wysokości odpowiadającej zaległości podatkowej w podatku wraz z odsetkami za zwłokę, istniejącej na dzień wydania decyzji, a także gdy zachodzi uzasadniona obawa, że zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku nie zostanie wykonane, w szczególności gdy podatnik trwale nie uiszcza wymagalnych zobowiązań z tytułu podatku lub dokonuje czynności polegających na zbywaniu majątku, które mogą utrudnić lub udaremnić egzekucję zobowiązań z tytułu podatku, lub wystąpi zaległość podatkowa w podatku lub zostanie ustalone dodatkowe zobowiązanie podatkowe.

Co ważne środki zgormadzone na rachunku VAT mogą zostać na podstawie umowy banku z przedsiębiorcą oprocentowane. Odsetki wynikające z takiego oprocentowania, bez odrębnej zgody/dyspozycji przedsiębiorcy będą przekazywane przez bank na rachunek rozliczeniowy (firmowy).

Środki pieniężne zgromadzone na rachunku VAT oraz środki znajdujące się na rachunku rozliczeniowym w wysokości odpowiadającej kwocie podatku od towarów i usług wskazanej w komunikacie przelewu są wolne od zajęcia na podstawie sądowego lub administracyjnego tytułu wykonawczego dotyczącego egzekucji lub zabezpieczenia innych należności niż podatek od towarów i usług. Wierzytelności z rachunku VAT nie mogą być przedmiotem zabezpieczenia rzeczowego.

W przypadku zamykania rachunku firmowego (np. ze względu na zakończenie działalności gospodarczej), najpierw bank zamyka rachunek VAT i przekazuje środki na nim zgromadzone na rachunek rozliczeniowy.

Korzyści dla przedsiębiorcy wynikające ze stosowania mechanizmu podzielonej płatności.

Ustawodawca przewidział dla przedsiębiorcy  decydującego się na stosowanie procedury split payment kilka korzyści.

Po pierwsze, korzystając z rachunku bankowego do celów VAT przedsiębiorca będzie mógł uzyskać zwrot nadpłaconej kwoty podatku już w ciągu 25 dni od złożenia deklaracji, bez konieczności spełnienia dodatkowych warunków, pod warunkiem, że zwrot nastąpi na rachunek VAT prowadzony dla rachunku firmowego.

Po drugie, stosując mechanizm płatności podzielonej przedsiębiorca oddala od siebie widmo ewentualnych sankcji przewidzianych w art. 112b i 112 c ustawy o VAT – za omyłkowe wykazanie zaniżonej kwoty zobowiązania podatkowego; niezłożenia deklaracji i niewypłacenia należnego podatku; ujęcie w deklaracji VAT pustej faktury.

Po trzecie, stosowanie split payment pozwoli przedsiębiorcy uchylić się od tzw. odpowiedzialności solidarnej w VAT – a więc, będzie stanowić ochronę dla przedsiębiorcy przed nieuczciwymi kontrahentami.

Po czwarte, przedsiębiorca będzie miał możliwość zmniejszenia należności podatkowej przy wcześniejszym wysłaniu deklaracji i zapłacie VAT ze specjalnego rachunku bankowego dla celów podatku od towarów i usług.

Oczywiście mechanizm podzielonej płatności to także utrudnienia dla Przedsiębiorców, przede wszystkim odczuwalne jako zmniejszenie ich płynności finansowej, bowiem jak wskazano wyżej, nie będą mogli dowolnie korzystać ze środków zgromadzonych na rachunku VAT, co zapewne może być najbardziej odczuwalne w okresie przejściowym po wprowadzeniu przepisów. Ponadto, dokonując płatności w systemie split payment, przedsiębiorcy będą dokonywać płatności pojedynczo za każdą fakturę, nie  będzie możliwości dokonywania płatności zbiorczych.

 

Autor: adw. dr Fabian Świder 

Działalność nierejestrowa – początek własnego biznesu.

Od 30 kwietnia 2018 r. obowiązuje ustawa z dnia 6 marca 2018 r. prawo przedsiębiorców ( Dz. U. 2018 poz. 646), którą wprowadzono do polskiego prawa gospodarczego instytucję  działalności nierejestrowej.

Zgodnie z  brzmieniem art. 5  w/w ustawy,  nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana przez osobę fizyczną,  z której przychód należny nie przekracza w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia i jeśli dana osoba w okresie ostatnich 5 lat (60 miesięcy) nie wykonywała działalności gospodarczej.  Taka forma działalności nie podlega obowiązkowi wpisu do CEIDG.

Wysokość minimalnego wynagrodzenia  wskazana w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 12 września 2017 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2018 r. została ustalona na kwotę 2.100,00 zł, wobec czego przychód należny z działalności nierejestrowej, nie może w każdym miesiącu jej wykonywania przekroczyć kwoty 1.050,00 zł.

Co się stanie w sytuacji gdy wykonując działalność przekroczymy  kwotę 1050,00 zł ? 

Niestety, w takiej sytuacji działalność  ta stanie się działalnością gospodarczą, będzie zatem podlegała obowiązkowemu wpisowi do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w terminie 7 dni od daty w którym  nastąpiło przekroczenie kwoty 1.050,00zł.

Przychód należny należy definiować jako kwoty należne, choćby nie zostały one faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości towarów zwróconych, udzielonych bonifikat i skont.

Wykonywanie  działalności nierejestrowej jest uprawnieniem a nie obowiązkiem, zatem osoba rozpoczynająca działalność  może złożyć wniosek o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej, pomimo, że spełnia przesłanki do wykonywania działalności nierejestrowej.

W związku z faktem, iż taka działalność nie jest działalnością gospodarczą, nie powstaje obowiązek odprowadzanie stosownych składek do ZUS.

Co ważne, instytucja działalności nierejestrowej, nie ma zastosowania do działalności wykonywanej w ramach spółki cywilnej, jak również nie można jej wykonywać przy działalnościach wymagających uzyskania koncesji, zezwolenia albo wpisu do działalności regulowanej.

Podatek dochodowy w działalności nierejestrowej.

Działalność nierejestrowa podlega opodatkowaniu  podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych, tj. będzie miała do niej zastosowanie skala podatkowa 18% lub 32%. Przychód z działalności nierejestrowej kwalifikowany będzie jako przychód z innych źródeł co wynika wprost z brzmienia art. 20 ust. 1ba ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co istotne osoba prowadząca taką formę działalności nie będzie miała obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy, a sam dochód z takiej działalności będzie wykazywać dopiero w rocznym zeznaniu podatkowym.

Podatek VAT w działalności nierejestrowej.                   

Pomimo, że zgodnie z ustawą prawo przedsiębiorców, działalność nierejestrowa nie jest działalnością gospodarczą, to na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług (dalej VAT)  może być traktowana jak działalność gospodarcza, a osoba ją prowadząca może być tzw. Vatowcem.

Co do zasady jednak, biorąc pod uwagę limit przychodu w działalności nierejestrowej ustalony na kwotę 1050,00 zł, osoby prowadzące taką działalność będą podlegać  zwolnieniu podmiotowemu z podatku VAT, bowiem wartość ich sprzedaży nie przekroczy w roku podatkowym (poprzednim) kwoty 200.000,00 zł (art. 113 ust. 1 ustawy o VAT ). Zaznaczyć  jednak należy, iż z takiego zwolnienia podmiotowego nie mogą skorzystać podatnicy określeni w art. 113 ust. 13 pkt 1-2 ustawy o VAT, czyli np. podmioty świadczące usługi prawnicze, doradcze.

Faktury, rachunki i ewidencjonowanie sprzedaży w działalności nierejestrowej.

Osoba prowadzącą działalność nierejestrową jest zwolniona co do zasady z obowiązku wystawiania faktur, czy rachunków, musi jednak wystawić stosowny dokument na żądanie klienta.  Taka Faktura/rachunek musi zawierać: datę wystawienia, numer kolejny, imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy, nazwę (rodzaj) towaru lub usługi, miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres, wykonanych usług, cenę jednostkową towaru lub usługi, kwotę należności ogółem.

Osoba prowadząca działalność nierejestrową  jest zobowiązana prowadzić  tzw. uproszczony rejestr sprzedaży. Prawo nie stawia wymogów formalnych w zakresie prowadzenia takiego rejestru, zatem przyjąć należy, iż powinien być on prowadzony przez przedsiębiorcę w sposób dla niego wygodny, ułatwiający i systematyzujący  prowadzoną sprzedaż. Uproszczony rejestr sprzedaży winien zawierać liczbę porządkową,  datę sprzedaży, wartość, sprzedaży (narastająco), jak również nr faktury jeśli była wystawiana. Taki rejestr może być prowadzony również  w formie papierowej.

Osoba prowadząca działalność nierejestrową ma również obowiązek przestrzegać prawa konsumenckiego, np. uprawnienia konsumenta do odstąpienia od umowy w terminie 14 dni.

Autor: adw. dr Fabian Świder 

© 2024 adwoBlog

Theme by Anders NorenUp ↑