\u201eW razie ra\u017c\u0105cej dysproporcji mi\u0119dzy wynagrodzeniem tw\u00f3rcy a korzy\u015bciami nabywcy autorskich praw maj\u0105tkowych lub licencjobiorcy, tw\u00f3rca mo\u017ce \u017c\u0105da\u0107 stosownego podwy\u017cszenia wynagrodzenia przez s\u0105d.<\/em>\u201d \u2013 tak brzmi art. 44 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.<\/em><\/p>\n

\u00a0<\/em>Przepis ten ma charakter bezwzgl\u0119dnie obowi\u0105zuj\u0105cy, co oznacza, \u017ce nie mo\u017ce by\u0107 wy\u0142\u0105czony przez strony w umowie. Dysproporcja w wynagrodzeniu mo\u017ce zaistnie\u0107 zar\u00f3wno w dacie podpisywania umowy, mo\u017ce tak\u017ce powsta\u0107 p\u00f3\u017aniej. Chodzi tu o ra\u017c\u0105c\u0105 dysproporcje pomi\u0119dzy wynagrodzeniem \u00a0jakie uzyska\u0142 tw\u00f3rca za udzielenie licencji\/przeniesienie praw autorskich do utworu a korzy\u015bciami jakie uzyska\u0142 nabywca\u00a0 eksploatuj\u0105c utw\u00f3r.<\/p>\n

Roszczenie tw\u00f3rcy o podwy\u017cszenie wynagrodzenia wynika wprost z art. 17 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych<\/em> (prawo tw\u00f3rcy do wynagrodzenia z \u00a0korzystanie z utworu<\/em>). Istot\u0105 tego roszczenia jest istnienie sta\u0142ej wi\u0119zi tw\u00f3rcy z utworem, pomimo przeniesienia praw do utworu na osoby trzecie. Przyjmuj\u0105c takie spojrzenie na roszczenie\u00a0 przys\u0142uguj\u0105ce tw\u00f3rcy z art. 44 pr. aut., podkre\u015bli\u0107 nale\u017cy, i\u017c tw\u00f3rca mo\u017ce dochodzi\u0107 swojego uprawnienia przeciwko ka\u017cdemu podmiotowi korzystaj\u0105cemu z utworu na podstawie umowy licencyjnej lub umowy o przeniesienie praw autorskich nie tylko przeciwko stronie umowy, ale tak\u017ce przeciwko nast\u0119pcy prawnemu pierwotnego kontrahenta. (S\u0105d Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 8 lipca 2016 r., sygn. akt: Sygn. akt I ACa 1432\/15)<\/p>\n