Andrzej Sapkowski rozpoczął proces dochodzenia od Spółki CDA Projekt S.A. swoich praw jako twórca sagi o Wiedźminie. W sieci ujawniono treść pisma  pełnomocnika autora skierowanego do CDA Projekt, zawierającego żądanie podwyższenia wynagrodzenia A. Sapkowskiego za udzieloną studiu zgodę na korzystanie przez spółkę z jego utworu na różnych polach eksploatacji. Podstawą prawną żądania A. Sapkowskiego jest na art. 44 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Spór toczy się o duża stawkę, bowiem Sapkowski żąda 60.000.000,00 zł tytułem wyrównania rażącej dysproporcji pomiędzy wynagrodzeniem jakie otrzymał, a korzyściami jakie osiąga CDA projekt z dystrybucji gry Wiedźmin. Zapowiada się ciekawa walka, bowiem w tle żądania o podwyższenia wynagrodzenia, pojawia się również kwestia rzekomego przekroczenia przez CDA projekt zakresu umowy jaką pierwotnie zawarto z A. Sapkowskim.

Jeśli sprawa trafi do Sądu, strony czeka solidna batalia. Niewątpliwie na gruncie tej sprawy może mieć znaczenie kwestia promocji jaką Sapkowskiemu i jego sadze, przyniosła gra Wiedźmin. Być może jest to dzieło przypadku, jednak znaczący sukces książek Sapkowskiego  poza granicami Polski, w tym w USA, zbiegł się w czasie z wydaniem gry Wiedźmin 3.

 Czym jest roszczenie o podwyższenie wynagrodzenia?

W razie rażącej dysproporcji między wynagrodzeniem twórcy a korzyściami nabywcy autorskich praw majątkowych lub licencjobiorcy, twórca może żądać stosownego podwyższenia wynagrodzenia przez sąd.” – tak brzmi art. 44 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

 Przepis ten ma charakter bezwzględnie obowiązujący, co oznacza, że nie może być wyłączony przez strony w umowie. Dysproporcja w wynagrodzeniu może zaistnieć zarówno w dacie podpisywania umowy, może także powstać później. Chodzi tu o rażącą dysproporcje pomiędzy wynagrodzeniem  jakie uzyskał twórca za udzielenie licencji/przeniesienie praw autorskich do utworu a korzyściami jakie uzyskał nabywca  eksploatując utwór.

Roszczenie twórcy o podwyższenie wynagrodzenia wynika wprost z art. 17 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo twórcy do wynagrodzenia z  korzystanie z utworu). Istotą tego roszczenia jest istnienie stałej więzi twórcy z utworem, pomimo przeniesienia praw do utworu na osoby trzecie. Przyjmując takie spojrzenie na roszczenie  przysługujące twórcy z art. 44 pr. aut., podkreślić należy, iż twórca może dochodzić swojego uprawnienia przeciwko każdemu podmiotowi korzystającemu z utworu na podstawie umowy licencyjnej lub umowy o przeniesienie praw autorskich nie tylko przeciwko stronie umowy, ale także przeciwko następcy prawnemu pierwotnego kontrahenta. (Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 8 lipca 2016 r., sygn. akt: Sygn. akt I ACa 1432/15)

Autor: adw. dr Fabian Świder